13.03.2025
Cera tłusta to jeden z najczęstszych problemów dermatologicznych, który, choć kojarzony jest głównie z okresem dojrzewania, dotyka ludzi w różnym wieku. Skóra łojotokowa charakteryzuje się nadmiernym wydzielaniem sebum przez gruczoły łojowe, co prowadzi do błyszczenia oraz powstawania zaskórników i wyprysków. Pomimo że jest to powszechny problem, wiele osób boryka się z trudnościami w odpowiedniej pielęgnacji. Bliższe przyjrzenie się specyfice cery tłustej, jej głównym cechom oraz dedykowanym jej potrzebom produktów kosmetycznych pomoże w utrzymaniu zdrowego i matowego wyglądu skóry, oraz minimalizowaniu ryzyka wystąpienia stanów zapalnych i zaskórników.
Tłusta cera to jeden z typów skóry charakteryzujący się nadmiernym wydzielaniem sebum przez gruczoły łojowe. Gruczoły łojowe produkują zbyt dużą ilość sebum, co powoduje, że skóra staje się przetłuszczona i błyszcząca (szczególnie w strefie T – czoło, broda, nos). Nadmiar sebum może również prowadzić do zatkania porów, a w efekcie do powstawania zaskórników i trądziku. Tłusta cera wymaga odpowiedniej pielęgnacji, która będzie równoważyć produkcję sebum i zapobiegać powstawaniu niedoskonałości. Regularne oczyszczanie, stosowanie odpowiednich kosmetyków i dbanie o dietę mogą pomóc w utrzymaniu zdrowej i matowej cery.
Sebum to naturalna wydzielina produkowana przez znajdujące się w skórze gruczoły łojowe. Jest to mieszanina substancji tłuszczowych, wosków, cholesterolu, komórek naskórka oraz innych substancji, która pełni kilka istotnych funkcji w pielęgnacji skóry.
Produkcja sebum jest regulowana przez różne czynniki, takie jak hormony, dieta, genetyka i pielęgnacja skóry. Nadmierna produkcja sebum może prowadzić do problemów skórnych, takich jak tłusta cera, trądzik i zaskórniki, podczas gdy niedostateczna produkcja sebum może prowadzić do suchości skóry i podatności na podrażnienia. Dlatego utrzymanie równowagi produkcji sebum jest kluczowe dla zdrowia i kondycji skóry.
Określenie typu skóry pozwoli na dobranie odpowiednich produktów i technik pielęgnacyjnych. Jak zidentyfikować swój typ cery? Jak upewnić się, że mamy tłustą cerę?
Aby przeprowadzić test typu cery, należy na początek delikatnie oczyścić twarz łagodnym, bezalkoholowym środkiem myjącym. Po oczyszczeniu twarzy zaleca się odczekać około godziny bez stosowania żadnych produktów pielęgnacyjnych. Po upływie godziny wystarczy przyjrzeć się swojej skórze, by określić prawidłowo jej rodzaj.
Skóra może się zmieniać w zależności od wielu czynników, takich jak wiek, dieta, hormony, klimat czy stosowane produkty pielęgnacyjne. Dlatego warto regularnie monitorować kondycję swojej skóry i dostosowywać odpowiednio pielęgnację.
Przetłuszczająca się twarz wymaga specjalnej uwagi i odpowiednich produktów, które pomogą zminimalizować błyszczenie, będą kontrolować nadmiar sebum i zapobiegać powstawaniu trądziku.
Rutynę pielęgnacyjną zawsze należy dostosować do indywidualnych potrzeb skóry i obserwować, jak reaguje na różne produkty. W przypadku trudności w doborze odpowiednich produktów lub problemów ze skórą należy skonsultować się z dermatologiem, który pomoże dobrać odpowiednią pielęgnację.
Sposób odżywiania może mieć istotny wpływ na kondycję cery tłustej. Odpowiednio zbilansowana dieta może pomóc w regulacji wydzielania sebum, zmniejszeniu stanów zapalnych oraz poprawie ogólnej kondycji skóry.
Bibliografia:
PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Życie w ciągłym stresie, nadmiar obowiązków i brak czasu na regenerację mogą odbić się negatywnie na zdrowiu i samopoczuciu. Poszukując naturalnych sposobów na wsparcie organizmu w walce z codziennymi wyzwaniami, warto sięgnąć po adaptogeny – rośliny i zioła, które zwiększają odporność na stres, poprawiają koncentrację i przywracają równowagę emocjonalną. Znajomość adaptogenów oraz sposobu ich działania pomoże świadomie wprowadzić je do diety oraz odkryć ich potencjał w naturalnym wspieraniu zdrowia. Adaptogeny co to? Adaptogeny to naturalne substancje pochodzenia roślinnego wykorzystywane od wieków w medycynie ajurwedyjskiej i chińskiej. Ich działanie polega na wzmacnianiu odporności na czynniki stresogenne, zarówno fizyczne, jak i psychiczne, ponadto pomagają zwiększyć energię, poprawić koncentrację oraz wspierać układ odpornościowy.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Choć wypadanie włosów i łysienie może być postrzegane jako naturalna konsekwencja starzenia się, dla wielu mężczyzn stanowi to istotny problem emocjonalny, prowadzący do utraty pewności siebie i zakłócenia postrzegania własnej atrakcyjności. Znajomość przyczyn problemu oraz umiejętność rozpoznania rodzaju łysienia może pomóc w doborze odpowiedniej kuracji, która zahamuje proces utraty włosów, wzmocni cebulki i będzie stymulować porost nowych kosmyków. Dlaczego wypadają włosy? Przyczyny łysienia u mężczyzn Do najczęściej wymienianych powodów utraty włosów u mężczyzn wymienia się geny, hormony, starzenie, stres, a także choroby dermatologiczne, nieprawidłowe nawyki pielęgnacyjne i niehigieniczny tryb życia. Najczęstszą przyczyną łysienia u mężczyzn jest dziedziczność. Hormony, zwłaszcza dihydrotestosteron (DHT), odgrywają istotną rolę w łysieniu u mężczyzn. DHT może powodować, że włosy stają się cieńsze i słabsze, a w rezultacie prowadzić do wypadania włosów. Wraz z wiekiem u wielu mężczyzn obserwuje się naturalne przerzedzenie włosów. Proces ten może być przyspieszony przez inne czynniki, takie jak genetyka czy zmiany hormonalne. Silny stres może wpływać na funkcjonowanie organizmu, w tym również na zdrowie włosów. Stres może prowadzić do nadmiernego wypadania włosów u mężczyzn. Dieta uboga między innymi w żelazo, cynk czy witaminy z grupy B, może prowadzić do osłabienia włosów. Niektóre choroby skóry głowy, takie jak łupież, łuszczyca czy zapalenie mieszków włosowych, mogą powodować wypadanie włosów u mężczyzn. Palenie papierosów może wpływać na krążenie krwi w skórze głowy i prowadzić do osłabienia włosów oraz ich wypadania. Częste stosowanie preparatów do stylizacji włosów, takich jak żele czy lakiery, może przyczynić się do uszkodzenia kosmyków.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Infekcje intymne dotykają kobiet w różnym wieku. Mogą być spowodowane przez różne czynniki, w tym przez drożdżaki, bakterie, wirusy oraz inne mikroorganizmy. Każdy rodzaj infekcji charakteryzuje się unikalnymi objawami i wymaga specyficznego podejścia terapeutycznego. Znajomość przyczyn infekcji pochwy może uchronić przed ich nawrotami, a umiejętność szybkiego rozpoznawania objawów pozwoli niezwłocznie wdrożyć odpowiednie postępowanie i skuteczne leczenie. Rodzaje i objawy kobiecych infekcji intymnych Infekcje intymne u kobiet mogą być spowodowane różnymi czynnikami, w tym drożdżakami, bakteriami lub wirusami. Grzybica pochwy Grzybica pochwy, znana również jako kandydoza lub drożdżyca pochwy, jest bardzo częstym schorzeniem spowodowanym nadmiernym wzrostem grzybów z rodzaju Candida, najczęściej Candida albicans. Objawy grzybicy pochwy obejmują białe, gęste, serowate upławy, świąd i pieczenie w okolicy pochwy, łechtaczki oraz warg sromowych, a także zaczerwienienie i bolesny obrzęk wokół narządów płciowych. Bakteryjne zapalenie pochwy – waginoza bakteryjna Bakteryjne zapalenie pochwy to stan zapalny spowodowany zaburzeniem naturalnej równowagi bakteryjnej w pochwie. W przypadku waginozy bakteryjnej dochodzi do wzrostu liczby szkodliwych bakterii względem korzystnych bakterii głównie Lactobacillus, co prowadzi do infekcji. Objawy bakteryjnego zapalenia pochwy mogą obejmować obfite, rzadkie upławy o szarej, białawej lub zielonkawej barwie, często o charakterystycznym rybim zapachu, świąd i pieczenie, szczególnie także podczas oddawania moczu, a także zaczerwienienie i obrzęk okolic narządów płciowych. Wirusowe infekcje pochwy Wirusowe infekcje pochwy to rodzaj infekcji przenoszonych drogą płciową, do których należą między innymi opryszczka genitalna (herpes genitalis) i wirus brodawczaka ludzkiego (HPV). Objawami opryszczki genitalnej są najczęściej pęcherzyki i owrzodzenia w okolicy genitaliów, ból, świąd, pieczenie lub mrowienie w obszarze zainfekowanym. Mogą wystąpić także objawy ogólne, takie jak gorączka, bóle mięśniowe i zmęczenie. Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) natomiast objawia się występowaniem małych, miękkich grudek lub narośli w okolicy genitaliów lub odbytu, czasami mogą pojawić się krwawienia podczas stosunku płciowego. Wirusowe infekcje pochwy mogą prowadzić do poważnych komplikacji, dlatego ważne jest stosowanie odpowiednich metod zapobiegania, takich jak unikanie przypadkowych kontaktów seksualnych, korzystanie z prezerwatyw podczas stosunku płciowego i regularne badania kontrolne.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Rezygnacja z palenia papierosów to krok w stronę zdrowia, lepszego samopoczucia, poprawy kondycji fizycznej i relacji międzyludzkich. Choć trudności związane ze zrywaniem z nałogiem mogą pozornie przewyższać potencjalne korzyści, warto znaleźć w sobie siłę i determinację, a w chwilach zwątpienia sięgnąć po wsparcie sprawdzonych metod, takich jak np. plastry i gumy z nikotyną czy tabletki na rzucanie palenia. Nikotynizm – uzależnienie od nikotyny Nikotyna stymuluje wydzielanie dopaminy, co daje uczucie przyjemności. Pobudza przy tym receptory nikotynowe, które z czasem stają się nadreaktywne i wymagają kolejnych dawek substancji, prowadząc do uzależnienia. Nikotynizm jest jednym z najsilniejszych uzależnień chemicznych, co wynika z szybkiego działania nikotyny i jej wpływu na kluczowe mechanizmy neurochemiczne. Objawy uzależnienia od papierosów Uzależnienie od papierosów objawia się nie tylko chęcią sięgania po papierosa, ale także szeregiem fizycznych i psychicznych symptomów, które pojawiają się w miarę rozwoju nałogu. Do najczęstszych objawów należy silna potrzeba palenia, rozdrażnienie, lęk, a także trudności w koncentracji, zwłaszcza w chwilach stresu. W miarę jak nikotyna staje się coraz bardziej niezbędna, organizm zaczyna domagać się jej coraz częściej i w coraz większych ilościach, co prowadzi do pojawienia się głodu nikotynowego. Silna potrzeba palenia. Problemy z koncentracją. Lęk i napięcie nerwowe. Problemy z relaksacją. Wahania nastroju.
czytaj