01.09.2024
Wrastający paznokieć – przyczyny, objawy, leczenie i zapobieganie
Wrastające paznokcie to bolesny problem, który objawia się wbijaniem krawędzi płytki w otaczającą skórę, co prowadzi do dyskomfortu, a w niektórych przypadkach nawet do infekcji. Przyczyny mogą obejmować niewłaściwe obcinanie paznokci, noszenie ciasnego obuwia, a nawet predyspozycje genetyczne. Dla osób narażonych na wrastanie paznokci oraz borykających się z tym schorzeniem dostępne są różne metody profilaktyki i leczenia – od domowych sposobów, które mogą przynieść ulgę w początkowej fazie, po specjalistyczne zabiegi medyczne.
Wrastanie paznokcia przyczyny
Wrastanie paznokcia to dolegliwość, która występuje, gdy brzeg płytki paznokciowej wrasta w skórę, co może prowadzić do stanu zapalnego i obrzęku powodując ból, dyskomfort, a nawet problemy z chodzeniem. Wśród przyczyn wrastania paznokcia wymienia się niewłaściwie wykonany pedicure, nieprawidłową higienę stóp, źle dobrane obuwie oraz kontuzje i urazy, a także predyspozycje genetyczne, problemy zdrowotne, choroby i infekcje grzybicze.
- Obcinane paznokci zbyt blisko skóry lub zaokrąglanie ich krawędzi może powodować ich wrastanie w tkankę.
- Niedostateczna higiena i niewłaściwa pielęgnacja stóp może prowadzić do problemów z paznokciami, a nagromadzenie brudu i zanieczyszczeń wokół paznokci może prowadzić do infekcji i stanu zapalnego.
- Noszenie zbyt ciasnych, uciskających palce butów może prowadzić do nieprawidłowego wzrostu paznokci.
- Urazy palców stóp, takie jak stłuczenia czy złamania mogą powodować nieprawidłowy wzrost paznokci, prowadząc do ich wrastania.
- Niektóre osoby mogą mieć naturalną skłonność do wrastania paznokci z powodu wrodzonych cech anatomicznych. W takich przypadkach paznokcie mogą wzrastać w kierunku skóry, niezależnie od czynników zewnętrznych.
- Niektóre schorzenia, takie jak cukrzyca czy choroby zapalne stawów, mogą wpływać na zdrowie paznokci i predysponować do ich wrastania. Problemy z krążeniem i zmniejszona zdolność do gojenia ran mogą również przyczyniać się do tej dolegliwości.
- Grzybica paznokci może zmieniać ich strukturę, powodując deformacje i zwiększając podatność na wrastanie.
Jak wygląda wrastający paznokieć – objawy
Wrastający paznokieć objawia się początkowo subtelnymi zmianami, które niezauważone lub nieodpowiednio leczone mogą prowadzić do poważniejszych problemów. Ból lub dyskomfort w okolicy palca, szczególnie wzdłuż krawędzi paznokcia to pierwszy objaw wrastającej płytki. Ból może być ostry, tępy lub pulsujący i często nasila się podczas chodzenia lub ucisku na palec. Skóra wokół wrastającego paznokcia może stać się czerwona i opuchnięta — obrzęk jest wynikiem stanu zapalnego, który występuje, gdy paznokieć drażni i wrasta w tkankę. Zaczerwienienie może być widoczne wzdłuż krawędzi paznokcia lub w całym obszarze palca. W bardziej zaawansowanych przypadkach wrastający paznokieć może prowadzić do infekcji, której objawami może być ropna wydzielina, towarzyszący jej nieprzyjemny zapach. Ropa może gromadzić się pod skórą lub wokół paznokcia. Paznokieć w wyniku przewlekłego urazu i stanu zapalnego może zmieniać kształt lub rozmiar w miejscu, gdzie wrasta w skórę. Z czasem wrastający paznokieć może wpływać również na sposób chodzenia — osoby zmagająca się z tym schorzeniem mogą unikać pełnego obciążania stopy, co prowadzi do zmian w chodzie i dalszego dyskomfortu.
Co na wrastający paznokieć?
Leczenie wrastającego paznokcia zależy od stopnia zaawansowania problemu i objawów. Istnieje wiele sposobów na złagodzenie bólu i przywrócenie komfortu, między innymi: maści na rany, płyny i olejki na wrastające paznokcie, a w przypadku bolesnej infekcji — dostępne bez recepty leki przeciwbólowe i przeciwzapalne.
- Maść na rany — stosowanie maści antyseptycznych na obszarze wokół wrastającego paznokcia może pomóc zapobiegać infekcji. Należy regularnie aplikować preparat, zgodnie z instrukcjami na opakowaniu.
- Płyny na wrastające paznokcie — preparaty na bazie składników zmiękczających twardą płytkę, redukujące uczucie dyskomfortu.
- Wykonane z elastycznego plastiku klamry na wrastające paznokcie, które po przyklejeniu do powierzchni paznokcia podnoszą jego boki, prostują go, umożliwiając mu wzrastanie w odpowiedni sposób.
- Tabletki przeciwbólowe i leki przeciwzapalne bez recepty — w przypadku silnego bólu można zażywać dostępne bez recepty leki przeciwbólowe, takie jak ibuprofen lub paracetamol, które pomogą złagodzić ból i zmniejszyć stan zapalny.
- Podolog - jeśli problem z wrastającym paznokciem jest przewlekły lub nasilony, warto skonsultować się ze specjalistą, który może przeprowadzić profesjonalne leczenie, usuwając fragment wrastającego paznokcia.
Domowe sposoby na wrastający paznokieć
Do domowych metod łagodzenia bólu oraz wspomagających proces gojenia zalicza się: kąpiele solankowe, zimne okłady oraz naturalne olejki o właściwościach antyseptycznych.
- Kąpiele solankowe to jeden z najprostszych sposobów na wrastający paznokieć. Moczenie stóp w ciepłej wodzie z dodatkiem soli Epsom przez 15-20 minut kilka razy dziennie może pomóc zmiękczyć skórę i paznokieć, zmniejszyć obrzęk oraz złagodzić ból. Po takiej kąpieli można delikatnie osuszyć stopy i spróbować unieść krawędź paznokcia przy pomocy kawałka gazy lub wacika, co pozwala skierować paznokieć do prawidłowego wzrostu.
- Stosowanie okładów z zimnej wody lub lodu na obszarze wrastania paznokcia może zmniejszyć obrzęk i złagodzić ból. Należy pamiętać, aby nigdy nie stosować lodu bezpośrednio na skórę – zawsze trzeba go owinąć w ręcznik lub miękką szmatkę.
- Znany ze swoich właściwości antyseptycznych olejek z drzewa herbacianego zapobiegnie infekcji oraz przyspieszy leczenie stanu zapalnego. Olejek można dodać do kąpieli stóp lub rozcieńczyć w oleju bazowym i wmasować w boczny wał paznokcia.
- Luźne buty i skarpety pozwolą na swobodniejsze poruszanie palcami, zmniejszając ból i dyskomfort podczas chodzenia.
Wrastający paznokieć jak wyciąć?
W zależności od stopnia zaawansowania można spróbować samodzielnie usunąć wrastający paznokieć. W tym celu należy wymoczyć stopę w ciepłej wodzie z dodatkiem soli Epsom lub soli kuchennej — pomoże to zmiękczyć skórę wokół paznokcia i złagodzić ból. Przed przystąpieniem do zabiegu konieczna jest dezynfekcja rąk oraz objętego zabiegiem palca — należy do tego celu wykorzystać alkohol lub specjalistyczny środek antyseptyczny. Wrastającą krawędź paznokcia podnosimy za pomocą sterylnej pęsety lub patyczka higienicznego. Używając wysterylizowanych nożyczek lub cążków przycinamy delikatnie wrastający fragment paznokcia. Ważne jest, aby przyciąć paznokieć prosto, unikając zaokrąglania brzegów, co może prowadzić do dalszego wrastania. Na podrażniony na skutek wrastania obszar należy nanieść maść antybiotykową lub przeciwzapalną, co pomoże zapobiec infekcji i przyspieszy gojenie. Palec powinien zostać zabezpieczony opatrunkiem, aby ochronić go przed dalszymi urazami. Konieczna jest dalsza obserwacja wrastającego paznokcia, a w przypadku pojawienia się oznak infekcji, takich jak zwiększony ból, zaczerwienienie, obrzęk lub wyciek ropny – pilna konsultacja medyczna.
PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Pękające naczynka na nogach, choć z pozoru to jedynie zmiany kosmetyczne, nieleczone mogą prowadzić do rozwoju poważniejszych schorzeń naczyniowych, takich jak przewlekła niewydolność żylna. Pojawianie się pajączków może być spowodowane różnorodnymi czynnikami – od uwarunkowań genetycznych i hormonalnych, przez długotrwałe stanie lub siedzenie, po wpływ stylu życia. Zmiany te często nasilają się u osób otyłych, kobiet w ciąży, oraz pań stosujących antykoncepcję hormonalną. Leczenie pękających naczynek obejmuje szeroką gamę metod — od farmakologicznych opcji, takich jak leki, suplementy i maści wspierające naczynia krwionośne, przez kompresjoterapię, po zabiegi laserowe, które skutecznie zamykają naczynka, eliminując ich widoczność. Oprócz profesjonalnych metod leczenia istnieją również domowe sposoby na redukcję pajączków — masaże nóg, zimne okłady, kąpiele ziołowe oraz zdrowa dieta pomogą skutecznie dbać o zdrowie nóg, oraz zapobiegać powstawaniu nowych zmian naczyniowych.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Zapalenie dziąseł to problem stomatologiczny, który objawia się zazwyczaj bólem, swędzeniem zaczerwienieniem i obrzękiem, a także zwiększoną wrażliwością i krwawieniem dziąseł, szczególnie podczas szczotkowania zębów czy spożywania twardych pokarmów. Przyczyną stanu zapalnego w obrębie jamy ustnej jest najczęściej nagromadzenie płytki bakteryjnej, która – jeśli nie jest regularnie usuwana – przekształca się w kamień nazębny, prowadząc do rozwoju stanu zapalnego. Leczenie chorób przyzębia obejmuje zarówno profesjonalne zabiegi, takie jak usuwanie kamienia nazębnego czy piaskowanie, stosowanie dostępnych bez recepty leków przeciwbólowych oraz domowe metody wspierające regenerację dziąseł. Nie bez znaczenia jest również profilaktyka zdrowia dziąseł obejmująca właściwą higienę jamy ustnej, czyli systematyczne szczotkowanie, nitkowanie zębów oraz stosowanie odpowiednich płynów do płukania ust, które zapobiegną odkładaniu się płytki nazębnej, zapobiegając powstawaniu zapaleń i chroniąc przed poważniejszymi chorobami przyzębia. Bolące dziąsła — przyczyny Ból dziąseł to częsta dolegliwość, która może wynikać ze złych nawyków higienicznych, być następstwem urazów mechanicznych lub poważniejszych schorzeń jamy ustnej. Niewłaściwa higiena zębów prowadzi do gromadzenia się płytki bakteryjnej, powodującej stan zapalny dziąseł. Ból dziąseł może być spowodowany urazami mechanicznymi na skutek zbyt intensywnego szczotkowania zębów, używania szczoteczek o zbyt twardym włosiu, lub noszenia protez czy aparatów ortodontycznych. Paradontoza to wymagająca specjalistycznego leczenia choroba przyzębia, która powoduje ból oraz opuchnięcie i tkliwość dziąseł. Powodujący nadmierne napięcie mięśni bruksizm może prowadzić do bolesności dziąseł, a także uszkodzeń zębów. Ból dziąseł w ciąży Wzrost poziomu estrogenów i progesteronu w czasie ciąży sprawia, że dziąsła stają się bardziej wrażliwe na bakterie i mogą łatwiej ulegać stanom zapalnym. Te zmiany hormonalne zwiększają przepływ krwi do tkanek dziąseł, co powoduje ich obrzęk, zaczerwienienie i bolesność – jest to tzw. ciążowe zapalenie dziąseł. Dodatkowo, w ciąży może wystąpić osłabienie układu odpornościowego, co sprzyja rozwojowi płytki bakteryjnej i infekcjom w jamie ustnej. Ropień na dziąśle Ropień na dziąśle to stan zapalny, który występuje w wyniku nagromadzenia ropy w tkankach dziąsła, zazwyczaj związany z infekcją bakteryjną. Może objawiać się bólem, obrzękiem, zaczerwienieniem oraz obecnością twardego guzka na dziąśle. Często towarzyszy mu także nieprzyjemny zapach z ust oraz ogólne uczucie dyskomfortu. Ropień może powstać w wyniku niezdiagnozowanej próchnicy, urazów, a także chorób przyzębia, takich jak paradontoza.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Cebula, czosnek i miód to naturalne antybiotyki będące skuteczną alternatywą dla leków syntetycznych. Syrop z cebuli, drobno siekany surowy czosnek czy herbata z cytryną i miodem lipowym pomagają w walce z przeziębieniem i infekcjami, wspierają odporność, ale także działają przeciwbakteryjnie i przeciwwirusowo. Syrop z cebuli – jak to działa? Syrop z cebuli to naturalny, stosowany od pokoleń, domowy sposób na łagodzenie kaszlu i objawów przeziębienia. Działa dzięki prozdrowotnym właściwościom cebuli, która zawiera między innymi związki siarki, flawonoidy, witaminę C i olejki eteryczne. Siarka ma działanie antybakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwzapalne wspomagające zwalczanie infekcji, szczególnie infekcji dróg oddechowych. Flawonoidy, w tym kwercetyna to silne przeciwutleniacze, które wspierają układ odpornościowy oraz działają przeciwzapalnie. Zawarta w cebuli witamina C pomaga wzmocnić odporność i wspiera walkę organizmu z infekcjami. Olejek eteryczny działa wykrztuśnie, co ułatwia usuwanie flegmy i złagodzenie kaszlu. Przepis na syrop z cebuli Do przygotowania syropu z cebuli potrzeba jedynie cebuli, cukru, lub miodu. Cebulę wystarczy obrać i pokroić w plastry, a następnie ułożyć w słoiku naprzemiennie przesypując każdą warstwę cukrem lub zalewając miodem. Słoik należy zakręcić i odstawić w ciepłe miejsce na kilka godzin (4–6 godzin lub na noc). Po tym czasie cebula wypuści sok, który staje się syropem. Syrop można spożywać kilka razy dziennie po łyżce, jako naturalny sposób na wspomaganie leczenia, zwłaszcza w początkowych stadiach przeziębienia.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Karmienie piersią to szczególny czas, który niesie ze sobą wiele nowych wyzwań. Nawał mleczny lub brak pokarmu, zastoje w piersiach czy bolące sutki to tylko niektóre problemy, które mogą zaskoczyć młode mamy. Jak radzić sobie z nadmiarem mleka, a co zrobić, gdy brakuje pokarmu? Jak dbać o piersi, aby uniknąć bólu i dyskomfortu? Sprawdzone techniki karmienia, metody wspomagania laktacji i produkty do pielęgnacji i ochrony brodawek sutkowych pomogą wejść w proces karmienia, by móc skupić się wyłącznie na budowaniu więzi z maleństwem. Hiperlaktacja — ile trwa nawał pokarmu? Nawał pokarmu to naturalny proces będący częścią regulacji laktacji; pojawia się zazwyczaj między 2. a 6. dobą po porodzie, gdy nagle wzrasta produkcja mleka i może trwać od kilku dni do nawet tygodnia. Podczas hiperlaktacji piersi stają się bardzo pełne, twarde i nabrzmiałe, co przy niedostatecznym lub nieumiejętnym opróżnianiu piersi przez dziecko może powodować ból, dyskomfort i zastoje. Jak łagodzić objawy nawału? Aby złagodzić uczucie nabrzmienia i dyskomfortu, można stosować: częste karmienie, masaż piersi oraz okłady. Karmienie na żądanie zapewni regularne opróżnianie piersi. Jeśli dziecko nie zjada wystarczająco dużo mleka podczas karmienia, a piersi nadal są pełne, ulgę może przynieść laktator; nie należy jednak odciągać mleka zbyt często, aby nie stymulować nadmiernej produkcji. Delikatne masowanie piersi przed i w trakcie karmienia – masaż piersi przed przystawieniem dziecka może pomóc w zmiękczeniu obrzmienia i ułatwić wypływ mleka, a delikatne masowanie wzdłuż linii przewodów mlecznych podczas karmienia poprawić przepływ mleka. Ciepłe okłady przed karmieniem pomogą w rozluźnieniu piersi. Chłodne kompresy po karmieniu, aby złagodzą obrzęk i zmniejszą ból. Zastoje w piersiach – objawy i przyczyny Kiedy produkcja mleka przewyższa potrzeby dziecka, może dojść do przepełnienia piersi, a nawet do zastoju pokarmu. Zastój mleka w piersiach objawia się uczuciem twardości piersi, utrudniającą karmienie bolesnością i tkliwością, a nawet powstawaniem twardych grudek i miejscowego zaczerwienienia skóry w obszarze zastoju. Do zastoju pokarmu, poza hiperlaktacją, przyczynia się przede wszystkim nieregularne i nieefektywne opróżnianie piersi, ale także nieprawidłowa pozycja podczas karmienia, noszenie zbyt ciasnej bielizny, stres i zmęczenie młodej mamy, zbyt częste dokarmianie dziecka butelką czy nagłe odstawienie dziecka od piersi. Nieregularne karmienie, zbyt długie przerwy między karmieniami (np. w nocy) lub rzadsze opróżnianie piersi powoduje, że co mleko gromadzi się w piersiach. Nieskuteczne ssanie dziecka — niemowlę może niewystarczająco opróżniać pierś, np. z powodu nieprawidłowego przystawienia do piersi, słabego odruchu ssania lub krótkiego wędzidełka języka. Stres i zmęczenie matki — emocjonalne i fizyczne obciążenie może hamować wypływ mleka, co powoduje, że piersi nie są opróżniane w pełni. Nieprawidłowa pozycja karmienia lub noszenie zbyt ciasnej bielizny może blokować przepływ mleka. Częste korzystanie ze smoczka lub dokarmianie butelką może powodować, że dziecko rzadziej ssie pierś, co prowadzi do zastoju. Gwałtowne zmniejszenie częstotliwości karmień może spowodować, że mleko nie będzie skutecznie usuwane. Zastój pokarmu, choć to częsty problemem w okresie karmienia piersią, jeśli nie zostanie odpowiednio rozwiązany, może prowadzić do dalszych komplikacji, takich jak zapalenie piersi.
czytaj