Poradnik od Apteki Centralnej

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Zapalenie spojówek to schorzenie oczu będące jednym z najczęstszych objawów alergii.  Alergiczne zapalenie spojówek wywołują zazwyczaj alergeny unoszące się w powietrzu, takie jak pyłki roślin, roztocza kurzu domowego, pleśnie czy sierść zwierząt. W kontakcie z nimi układ odpornościowy reaguje nadmiernie, prowadząc do stanu zapalnego i powodując swędzenie, zaczerwienienie i łzawienie oczu.  Alergia oczu objawy Alergiczne zapalenie spojówek objawia się szeregiem dokuczliwych dolegliwości, które mogą utrudniać codzienne funkcjonowanie. Najczęściej wymienia się intensywne swędzenie oczu, uczucie pieczenia oraz zaczerwienienie spojówek, towarzyszyć temu może nadmierne łzawienie i obrzęk powiek oraz nadwrażliwość na światło. Symptomy zazwyczaj pojawiają się nagle, zwłaszcza po kontakcie z alergenem, i mogą utrzymywać się przez dłuższy czas, jeśli nie ograniczymy ekspozycji na czynnik uczulający. Swędzenie i pieczenie oczu. Zaczerwienienie spojówek. Nadmierne łzawienie. Obrzęk powiek. Nadwrażliwość na światło. Wodnista, przezroczysta wydzielina. Pogorszenie objawów po kontakcie z alergenem.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Katar alergiczny potrafi skutecznie uprzykrzyć funkcjonowanie – kichanie, swędzenie w nosie, uczucie zatkania i wodnista wydzielina to tylko niektóre z jego uciążliwych objawów. Choć wiele osób sięga po leki przeciwhistaminowe, coraz większą popularnością cieszy się naturalna i łagodna alternatywa – woda morska. To prosty, a zarazem skuteczny sposób na nawilżenie i oczyszczenie nosa z alergenów bez ryzyka działań niepożądanych. Woda morska hipertoniczna czy izotoniczna? Rodzaje wody morskiej W aptekach dostępne są dwa podstawowe rodzaje wody morskiej: izotoniczna i hipertoniczna. Różnią się one stężeniem soli morskiej, a co za tym idzie – również działaniem i zastosowaniem. Często wzbogacone są o składniki dodatkowe, takie jak wyciągi roślinne czy olejki eteryczne, które zwiększają działanie terapeutyczne produktu. Woda morska izotoniczna Izotoniczny roztwór wody morskiej to łagodny preparat o stężeniu soli zbliżonym do płynów ustrojowych organizmu (ok. 0,9% NaCl), dzięki czemu doskonale sprawdza się w codziennej higienie nosa – zarówno u dorosłych, jak i u dzieci, w tym także noworodków. Jej działanie polega głównie na nawilżeniu i oczyszczeniu błony śluzowej nosa z alergenów, kurzu i innych zanieczyszczeń, co przynosi ulgę przy katarze alergicznym oraz zmniejsza podrażnienia. Woda morska izotoniczna nie wysusza śluzówki, dlatego może być stosowana nawet kilka razy dziennie – profilaktycznie lub wspomagająco w leczeniu objawów alergii. To bezpieczny i naturalny sposób na szybką ulgę bez efektu uzależnienia, charakterystycznego dla niektórych kropli do nosa. Woda morska hipertoniczna Hipertoniczny roztwór wody morskiej zawiera wyższe stężenie soli niż płyny ustrojowe organizmu – zazwyczaj powyżej 2%. Dzięki temu wykazuje silniejsze działanie osmotyczne: zmniejsza obrzęk śluzówki nosa, udrażnia drogi oddechowe i ułatwia oddychanie. To sprawia, że jest szczególnie polecana w przypadku nasilonego kataru alergicznego, zatkanego nosa, a także przy infekcjach zatok. Choć woda morska hipertoniczna działa intensywniej niż roztwór izotoniczny, jej stosowanie jest równie bezpieczne, warto jednak pamiętać, że może powodować lekkie uczucie pieczenia lub szczypania, szczególnie u osób z bardzo podrażnioną śluzówką. Woda hipertoniczna to naturalna alternatywa dla leków obkurczających naczynia krwionośne – bez ryzyka uzależnienia i skutków ubocznych. Spray do nosa z dodatkami Woda morska w sprayu może być wzbogacona o dodatkowe składniki, które zwiększają jej skuteczność i przynoszą jeszcze szybszą ulgę w katarze. Wśród najczęściej dodawanych substancji znajdują się ekstrakty roślinne, np. z aloesu, rumianku czy olejki eteryczne (np. olejek eukaliptusowy), które działają łagodząco, przeciwzapalnie i wspomagają regenerację błony śluzowej nosa. Niektóre preparaty zawierają również dexpantenol (prowitaminę B5), znany ze swoich właściwości nawilżających i kojących – idealny przy podrażnionym, suchym nosie. 

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ukąszenia owadów to powszechne zdarzenie, które może przydarzyć się każdemu, szczególnie w okresie wiosenno — letnim, kiedy owady są najbardziej aktywne. Ugryzienie komarów, kleszczy czy użądlenie przez pszczołę może przynieść różnorodne reakcje, od niewielkich podrażnień po poważne reakcje alergiczne wymagające natychmiastowej interwencji medycznej. Znajomość rodzajów ukąszeń, środków ochrony oraz sposobów łagodzenia objawów ugryzienia  może być kluczowa dla zachowania spokoju i bezpieczeństwa w tego typu incydentach.  Jak rozróżnić ślad po ukąszeniu? Rozpoznanie ukąszenia może być trudne, ponieważ różne gatunki owadów mogą pozostawić różne rodzaje śladów.  Ugryzienie kleszcza może być trudne do rozpoznania, ponieważ kleszcze są małe i mogą pozostawić łatwe do przeoczenia ślady. W identyfikacji ugryzienia kleszcza pomóc może lokalizacja i towarzyszące ugryzieniu objawy. Kleszcze często gryzą w obszarach ciała, które są trudniej dostępne lub pokryte włosami, takie jak kark, pachwiny, linia włosów, za uszami lub w okolicy pach i pod kolanami. Ugryzieniu przez kleszcza towarzyszyć może zaczerwienienie i obrzęk, a także lekki ból, swędzenie, zaczerwienienie i uczucie pieczenia wokół miejsca ugryzienia. Ugryzienia komarów są dość powszechne i mogą być łatwe do rozpoznania dzięki kilku charakterystycznym cechom, takim jak wygląd śladu po ugryzieniu, swędzenie czy czas trwania objawów. Ugryzienia komarów zazwyczaj pozostawiają małe, czerwone krostki na skórze. Często towarzyszy im uczucie swędzenia. W przeciwieństwie do niektórych innych ukąszeń owadów, ugryzienia komarów zazwyczaj nie powodują dużego obrzęku ani bólu. Objawy ugryzienia komara, takie jak swędzenie i zaczerwienienie, zazwyczaj ustępują w ciągu kilku dni. Użądlenie pszczoły zazwyczaj wywołuje ostre, nagłe uczucie bólu w miejscu użądlenia. Po użądleniu na skórze pozostaje mały, zaczerwieniony guzek lub obrzęk, często z widocznym miejscem, gdzie pszczoła wbiła swój żądło. Guzek ten może być bolesny i gorący w dotyku. Użądlenie pszczoły często wywołuje swędzenie i pieczenie, a u osób uczulonych na jad pszczeli może wywołać reakcje alergiczne, które mogą obejmować obrzęk wokół oczu, twarzy lub innych części ciała, trudności w oddychaniu, nudności, wymioty, zawroty głowy, gorączkę i szybkie tętno. W przypadku wystąpienia takich objawów należy niezwłocznie zasięgnąć pomocy medycznej.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Szczepienia to jeden z najważniejszych i najskuteczniejszych sposobów ochrony zdrowia. Dzięki nim udało się wyeliminować lub znacząco ograniczyć wiele groźnych chorób zakaźnych, które jeszcze kilkadziesiąt lat temu stanowiły realne zagrożenie życia. Mimo to wokół szczepień wciąż krąży wiele mitów i wątpliwości, które sprawiają, że są one częstym powodem dyskusji i zyskują liczne grono przeciwników. Dlaczego warto się szczepić? Jak działają szczepionki? Dlaczego odporność zbiorowa jest tak ważna dla zdrowia całego społeczeństwa? Wyjaśniamy, co warto wiedzieć, by świadomie dbać o zdrowie swoje i swoich bliskich. Co to jest szczepionka? Szczepionka to preparat medyczny, który ma za zadanie pobudzić układ odpornościowy do wytworzenia ochrony przed konkretną chorobą zakaźną. Jak działa szczepionka? Szczepionka zawiera osłabione lub inaktywowane drobnoustroje (np. wirusy, bakterie) albo ich fragmenty, które nie wywołują choroby, ale „uczą” organizm, jak skutecznie się przed nią bronić. Dzięki temu układ odpornościowy osoby zaszczepionej będzie potrafił szybko rozpoznać i zneutralizować dany patogen. Szczepionki są więc bezpiecznym i skutecznym sposobem na budowanie odporności – bez konieczności przechodzenia groźnej infekcji. To właśnie dzięki nim możliwe było opanowanie wielu chorób, takich jak odra, polio czy błonica.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Dbanie o szczupłą sylwetkę stało się nieodłącznym elementem zdrowego stylu życia. Dążenie do osiągnięcia idealnej wagi i lepszej kondycji fizycznej skłania wiele osób do poszukiwań skutecznych sposobów wspomagających proces utraty tkanki tłuszczowej i zwiększania tempa przemiany materii. W związku z tym coraz większe zainteresowanie budzi temat spalaczy tłuszczu oraz naturalnych metod przyspieszania metabolizmu. Jakie są najpopularniejsze rodzaje spalaczy tłuszczu? Jak działają spalacze tłuszczu? Jak przyspieszyć metabolizm przez zmianę nawyków żywieniowych i aktywność fizyczną? Podpowiadamy poniżej.  Metabolizm co to? Metabolizm to ogół procesów biochemicznych zachodzących w organizmie, które służą przetwarzaniu pokarmów i substancji odżywczych na energię potrzebną do życia oraz na materiał budulcowy dla wzrostu, naprawy tkanek i regulacji funkcji organizmu. Procesy metaboliczne obejmują zarówno katabolizm, czyli rozkład związków chemicznych w celu uwolnienia energii, jak i anabolizm, czyli synteza związków chemicznych w celu budowy substancji potrzebnych do wzrostu i naprawy. Zaburzenia metabolizmu mogą prowadzić do różnych chorób, takich jak cukrzyca, otyłość, czy choroby metaboliczne. Dlatego zachowanie prawidłowego metabolizmu jest istotne dla zdrowia, dobrego samopoczucia i szczupłej sylwetki.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Wzdęcia brzucha to powszechny problem, który choć zazwyczaj nie stanowi poważnego zagrożenia dla zdrowia, może znacząco wpływać na komfort życia. Wzdęcia wynikają z nadmiaru gazów w jelitach, co najczęściej wiąże się z uczuciem rozdęcia, pełności i bólem brzucha. Aby móc skutecznie radzić sobie nadmiarem gazów warto poznać przyczyny, metody leczenia oraz domowe sposoby na wzdęcia. Wzdęty brzuch przyczyny Wzdęty brzuch to nieprzyjemny objaw będący wynikiem między innymi nadmiernej ilości gazów w jelitach, nietolerancji pokarmowych, problemów z trawieniem, zatrucia czy infekcji oraz zaparć. Wzdęcia mogą towarzyszyć także chorobom układu pokarmowego, a w przypadku kobiet – problemów ginekologicznych. Wzdęty brzuch po jedzeniu Nieprawidłowa, ciężkostrawna dieta bogata w gazotwórcze bądź tłuste produkty oraz spożywanie posiłków w pośpiechu to czynniki, które mogą prowadzić do wzdęć po jedzeniu Połykanie powietrza podczas jedzenia, picia, żucia gumy lub rozmawiania może prowadzić do wzdęć. Niektóre produkty spożywcze mogą powodować nadprodukcję gazów w przewodzie pokarmowym. Do produktów gazotwórczych należą między innymi fasola, kapusta, brukselka, cebula, brokuły, gazowane napoje i produkty mleczne. Wzdęcia po jedzeniu mogą wywoływać także nietolerancje pokarmowe — nietolerancja laktozy może powodować wzdęcia po spożyciu produktów mlecznych, a nietolerancję fruktozy może powodować trudności w trawieniu niektórych owoców, warzyw i słodzików. Spożywanie dużych ilości jedzenia podczas jednego posiłku może wpływać na czas trawienia i prowadzić do wzdęć. Nadmiar tłuszczów może opóźniać opróżnianie się żołądka, co może powodować wzdęcia. Brzuch jak balon — choroby "Brzuch jak balon" to określenie używane dla opisania wzdęcia lub dyskomfortu w okolicach brzucha. Uczucie to może być związane z różnymi schorzeniami, takimi jak IBS, choroba  Leśniowskiego-Crohna, zaparcia, zapalenie jelita czy infekcje. Zespół jelita drażliwego (IBS) to schorzenie przewodu pokarmowego, które może powodować wzdęcia, ból brzucha, zmiany w rytmie wypróżnień i inne problemy trawienne. Choroba Leśniowskiego-Crohna to przewlekła choroba zapalna jelit, która może objawiać się między innymi wzdęciami, bólami brzucha i biegunką. Osoby cierpiące na celiakię mogą doświadczać wzdęć po spożyciu pokarmów zawierających gluten. Zaparcia i nagromadzenie kału w jelitach może prowadzić do uczucia wzdęcia. Zapalenie jelita grubego, zwłaszcza w postaci wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, może objawiać się bólami brzucha, wzdęciami i biegunką. Bakteryjne lub wirusowe infekcje jelitowe mogą powodować wzdęcia, biegunki i inne objawy ze strony układu pokarmowego. Wzdęty brzuch przyczyny ginekologiczne Spuchnięty brzuch u kobiet może mieć swoje źródło również w problemach ginekologicznych.  Zespół policystycznych jajników (PCOS) to powodujące wzdęcia brzucha schorzenie charakteryzujące się obecnością torbieli na jajnikach. Endometrioza to choroba ginekologiczna, w której przebiegu komórki podobne do błony śluzowej macicy rosną poza nią. Może to powodować wzdęcia i ból brzucha oraz problemy z układem trawiennym. Torbiele jajnika - duże torbiele mogą powodować niewielkie powiększenie brzucha i uczucie wzdęcia. Mięśniaki macicy to rosnące w macicy guzy, które w zależności od ich rozmiaru i położenia, mogą powodować uczucie pełnego brzucha. Niedrożność jajowodów może prowadzić do wzdęć i wywoływać uczucia rozpierania. Ciąża pozamaciczna rozwijająca się najczęściej w jajowodzie, może powodować wzdęcie i ból brzucha. Zakrzepica w okolicach miednicy może wpływać na krążenie krwi i powodować wzdęcia i zaparcia. Niektóre kobiety mogą doświadczać wzdęć na skutek zmian hormonalnych związanych z cyklem menstruacyjnym. Kobieta doświadczająca wzdęć brzucha w połączeniu z innymi objawami, takimi jak ból, nieregularne krwawienia, trudności w oddawaniu moczu czy zmiany w cyklu menstruacyjnym, powinna niezwłocznie skonsultować się z lekarzem ginekologiem. Diagnostyka ginekologiczna, w tym badania obrazowe, badania krwi i inne, może być konieczna w celu zidentyfikowania przyczyny problemu i ustalenia odpowiedniego leczenia.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Życie w ciągłym stresie, nadmiar obowiązków i brak czasu na regenerację mogą odbić się negatywnie na zdrowiu i samopoczuciu. Poszukując naturalnych sposobów na wsparcie organizmu w walce z codziennymi wyzwaniami, warto sięgnąć po adaptogeny – rośliny i zioła, które zwiększają odporność na stres, poprawiają koncentrację i przywracają równowagę emocjonalną. Znajomość adaptogenów oraz sposobu ich działania pomoże świadomie wprowadzić je do diety oraz odkryć ich potencjał w naturalnym wspieraniu zdrowia. Adaptogeny co to? Adaptogeny to naturalne substancje pochodzenia roślinnego wykorzystywane od wieków w medycynie ajurwedyjskiej i chińskiej. Ich działanie polega na wzmacnianiu odporności na czynniki stresogenne, zarówno fizyczne, jak i psychiczne, ponadto pomagają zwiększyć energię, poprawić koncentrację oraz wspierać układ odpornościowy. 

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Choć wypadanie włosów i łysienie może być postrzegane jako naturalna konsekwencja starzenia się, dla wielu mężczyzn stanowi to istotny problem emocjonalny, prowadzący do utraty pewności siebie i zakłócenia postrzegania własnej atrakcyjności. Znajomość przyczyn problemu oraz umiejętność rozpoznania rodzaju łysienia może pomóc w doborze odpowiedniej kuracji, która zahamuje proces utraty włosów, wzmocni cebulki i będzie stymulować porost nowych kosmyków. Dlaczego wypadają włosy? Przyczyny łysienia u mężczyzn Do najczęściej wymienianych powodów utraty włosów u mężczyzn wymienia się geny, hormony, starzenie, stres, a także choroby dermatologiczne, nieprawidłowe nawyki pielęgnacyjne i niehigieniczny tryb życia.  Najczęstszą przyczyną łysienia u mężczyzn jest dziedziczność. Hormony, zwłaszcza dihydrotestosteron (DHT), odgrywają istotną rolę w łysieniu u mężczyzn. DHT może powodować, że włosy stają się cieńsze i słabsze, a w rezultacie prowadzić do wypadania włosów. Wraz z wiekiem u wielu mężczyzn obserwuje się naturalne przerzedzenie włosów. Proces ten może być przyspieszony przez inne czynniki, takie jak genetyka czy zmiany hormonalne. Silny stres może wpływać na funkcjonowanie organizmu, w tym również na zdrowie włosów. Stres może prowadzić do nadmiernego wypadania włosów u mężczyzn. Dieta uboga między innymi w żelazo, cynk czy witaminy z grupy B, może prowadzić do osłabienia włosów. Niektóre choroby skóry głowy, takie jak łupież, łuszczyca czy zapalenie mieszków włosowych, mogą powodować wypadanie włosów u mężczyzn. Palenie papierosów może wpływać na krążenie krwi w skórze głowy i prowadzić do osłabienia włosów oraz ich wypadania. Częste stosowanie preparatów do stylizacji włosów, takich jak żele czy lakiery, może przyczynić się do uszkodzenia kosmyków.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Infekcje intymne dotykają kobiet w różnym wieku. Mogą być spowodowane przez różne czynniki, w tym przez drożdżaki, bakterie, wirusy oraz inne mikroorganizmy. Każdy rodzaj infekcji charakteryzuje się unikalnymi objawami i wymaga specyficznego podejścia terapeutycznego. Znajomość przyczyn infekcji pochwy może uchronić przed ich nawrotami, a umiejętność szybkiego rozpoznawania objawów pozwoli niezwłocznie wdrożyć odpowiednie postępowanie i skuteczne leczenie. Rodzaje i objawy kobiecych infekcji intymnych Infekcje intymne u kobiet mogą być spowodowane różnymi czynnikami, w tym drożdżakami, bakteriami lub wirusami.  Grzybica pochwy Grzybica pochwy, znana również jako kandydoza lub drożdżyca pochwy, jest bardzo częstym schorzeniem spowodowanym nadmiernym wzrostem grzybów z rodzaju Candida, najczęściej Candida albicans. Objawy grzybicy pochwy obejmują białe, gęste, serowate upławy, świąd i pieczenie w okolicy pochwy, łechtaczki oraz warg sromowych, a także zaczerwienienie i bolesny obrzęk wokół narządów płciowych. Bakteryjne zapalenie pochwy – waginoza bakteryjna Bakteryjne zapalenie pochwy to stan zapalny spowodowany zaburzeniem naturalnej równowagi bakteryjnej w pochwie. W przypadku waginozy bakteryjnej dochodzi do wzrostu liczby szkodliwych bakterii względem korzystnych bakterii głównie Lactobacillus, co prowadzi do infekcji.  Objawy bakteryjnego zapalenia pochwy mogą obejmować obfite, rzadkie upławy o szarej, białawej lub zielonkawej barwie, często o charakterystycznym rybim zapachu, świąd i pieczenie, szczególnie także podczas oddawania moczu, a także zaczerwienienie i obrzęk okolic narządów płciowych. Wirusowe infekcje pochwy Wirusowe infekcje pochwy to rodzaj infekcji przenoszonych drogą płciową, do których należą między innymi opryszczka genitalna (herpes genitalis) i wirus brodawczaka ludzkiego (HPV). Objawami opryszczki genitalnej są najczęściej pęcherzyki i owrzodzenia w okolicy genitaliów, ból, świąd, pieczenie lub mrowienie w obszarze zainfekowanym. Mogą wystąpić także objawy ogólne, takie jak gorączka, bóle mięśniowe i zmęczenie. Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) natomiast objawia się występowaniem małych, miękkich grudek lub narośli w okolicy genitaliów lub odbytu, czasami mogą pojawić się krwawienia podczas stosunku płciowego.  Wirusowe infekcje pochwy mogą prowadzić do poważnych komplikacji, dlatego ważne jest stosowanie odpowiednich metod zapobiegania, takich jak unikanie przypadkowych kontaktów seksualnych, korzystanie z prezerwatyw podczas stosunku płciowego i regularne badania kontrolne.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Rezygnacja z palenia papierosów to krok w stronę zdrowia, lepszego samopoczucia, poprawy kondycji fizycznej i relacji międzyludzkich. Choć trudności związane ze zrywaniem z nałogiem mogą pozornie przewyższać potencjalne korzyści, warto znaleźć w sobie siłę i determinację, a w chwilach zwątpienia sięgnąć po wsparcie sprawdzonych metod, takich jak np. plastry i gumy z nikotyną czy tabletki na rzucanie palenia. Nikotynizm – uzależnienie od nikotyny Nikotyna stymuluje wydzielanie dopaminy, co daje uczucie przyjemności. Pobudza przy tym receptory nikotynowe, które z czasem stają się nadreaktywne i wymagają kolejnych dawek substancji, prowadząc do uzależnienia. Nikotynizm jest jednym z najsilniejszych uzależnień chemicznych, co wynika z szybkiego działania nikotyny i jej wpływu na kluczowe mechanizmy neurochemiczne.  Objawy uzależnienia od papierosów Uzależnienie od papierosów objawia się nie tylko chęcią sięgania po papierosa, ale także szeregiem fizycznych i psychicznych symptomów, które pojawiają się w miarę rozwoju nałogu. Do najczęstszych objawów należy silna potrzeba palenia, rozdrażnienie, lęk, a także trudności w koncentracji, zwłaszcza w chwilach stresu. W miarę jak nikotyna staje się coraz bardziej niezbędna, organizm zaczyna domagać się jej coraz częściej i w coraz większych ilościach, co prowadzi do pojawienia się głodu nikotynowego.  Silna potrzeba palenia. Problemy z koncentracją. Lęk i napięcie nerwowe. Problemy z relaksacją. Wahania nastroju.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Trądzik młodzieńczy to powszechny problem dermatologiczny, który dotyka szczególnie młodych ludzi w okresie dojrzewania. Choć często uważany jest za przejściową dolegliwość, może stanowić poważne wyzwanie zarówno dla zdrowia fizycznego, jak i emocjonalnego. Trądzik wpływa bowiem nie tylko na wygląd skóry, ale także może mieć znaczący wpływ na samoocenę i relacje społeczne osoby borykającej się z tym problemem. Zrozumienie przyczyn  oraz poznanie różnorodnych metod leczenia i pielęgnacji skóry skłonnej do powstawania niedoskonałości zwiększy świadomość na temat trądziku, oraz pomoże zapobiec powstawaniu szpecących skórę wykwitów. Jak wygląda trądzik? Trądzik młodzieńczy występuje najczęściej na twarzy, plecach, klatce piersiowej i ramionach, ale może również dotyczyć innych obszarów ciała. Objawia się różnymi rodzajami wykwitów skórnych, takimi jak pryszcze, zaskórniki otwarte (czarne kropki), zaskórniki zamknięte (białe grudki), krostki, guzki i torbiele. Trądzikowi towarzyszyć może również tłusta, intensywnie błyszcząca skóra oraz blizny potrądzikowe, szczególnie jeśli wykwity były intensywnie zapalne, duże lub nieprawidłowo leczone.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Obfita miesiączka jest zjawiskiem, które wpływa na zdrowie i komfort życia wielu kobiet. Choć menstruacja jest naturalnym procesem, obfitość krwawienia może wpływać negatywnie na codzienne funkcjonowanie. Zrozumienie przyczyn, objawów oraz metod zapobiegania krwotokom menstruacyjnym jest kluczowe dla utrzymania zdrowia i dobrej jakości życia.  Obfite miesiączki przyczyny Obfite miesiączki, zwane też menorrhagia, mogą mieć różne przyczyny, wśród których wymienia się zaburzenia hormonalne, choroby układu rozrodczego, schorzenia układu krążenia lub zaburzenia tarczycy, a także zaburzenia krzepnięcia krwi, stany zapalne i stosowanie niektórych leków. Zaburzenia poziomu hormonów, takich jak estrogen i progesteron, mogą prowadzić do nieprawidłowych krwawień. Choroby układu rozrodczego, np. mięśniaki macicy, polipy macicy, endometrioza (stan, w którym tkanka podobna do błony śluzowej macicy rośnie poza nią) lub rak macicy mogą powodować obfity okres. Kobiety z zaburzeniami krzepnięcia krwi, takimi jak hemofilia lub niedobór czynników krzepnięcia, mogą doświadczać obfitych miesiączek. Stany zapalne narządów płciowych lub infekcje mogą powodować krwotok podczas okresu. Niektóre leki, takie jak leki przeciwkrzepliwe, mogą wpływać na krzepliwość krwi i prowadzić do obfitych krwawień menstruacyjnych.  Choroby układu krążenia, np. nadciśnienie tętnicze, mogą również wpływać na obfitość miesiączek. Problemy z tarczycą mogą wpływać na cykl menstruacyjny i zwiększać obfitość krwawienia.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Witamina B12, znana również jako kobalamina, jest niezbędnym składnikiem odżywczym, który odgrywa kluczową rolę w wielu funkcjach organizmu — od produkcji czerwonych krwinek, poprzez utrzymanie zdrowego układu nerwowego, aż po wsparcie metabolizmu komórkowego. Jej niedobór może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak anemia, uszkodzenia nerwów, a także zaburzenia poznawcze i psychiczne. Świadomość zapotrzebowania organizmu na witaminę B12, znajomość naturalnych źródła występowania kobalaminy oraz umiejętność rozpoznawania sygnałów świadczących o jej niedoborze pomoże w zachowaniu zdrowia i utrzymaniu prawidłowego funkcjonowania organizmu. Właściwości witaminy B12 Witamina B12 charakteryzuje się unikalnymi właściwościami, które obejmują: wsparcie produkcji czerwonych krwinek, wspomaganie metabolizmu komórkowego oraz utrzymanie zdrowia układu nerwowego. Kobalamina uczestniczy również w syntezie DNA, co czyni ją niezbędną dla podziału komórek i regeneracji tkanek. Poznanie właściwości tej witaminy jest kluczowe dla zrozumienia jej roli w zachowaniu zdrowia i zapobieganiu wielu schorzeniom. Produkcja czerwonych krwinek: witamina B12 jest kluczowa dla produkcji zdrowych czerwonych krwinek, które transportują tlen po całym ciele. Metabolizm komórkowy: uczestniczy w metabolizmie każdej komórki ciała, zwłaszcza w syntezie DNA, metioniny oraz kwasów tłuszczowych i aminokwasów. Jest niezbędna do podziału komórek i ich prawidłowego funkcjonowania. Zdrowie neurologiczne: kobalamina jest niezbędna dla zdrowia układu nerwowego, pomaga w tworzeniu otoczki mielinowej, która chroni nerwy i umożliwia szybki przekaz impulsów nerwowych. Synteza DNA: jest niezbędna do prawidłowej syntezy DNA i RNA, co jest ważne dla podziału komórek i ich wzrostu. Produkcja energii: witamina B12 bierze udział w metabolizmie tłuszczów i węglowodanów, co przyczynia się do produkcji energii. Metabolizm homocysteiny: pomaga w metabolizmie homocysteiny, aminokwasu, który w dużych ilościach może być szkodliwy i prowadzić do chorób serca. Współpracuje z kwasem foliowym i witaminą B6 w przekształcaniu homocysteiny w metioninę. Wpływ na nastrój i funkcje poznawcze: witamina B12 może wpływać na nastrój i funkcje poznawcze zwiększając ryzyko depresji, problemów z pamięcią i demencji przy jej niedoborze.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Oczy każdego dnia narażone są na szereg wyzwań – niebieskie światło, suche powietrze, czy nieodpowiednia – uboga w ważne dla oczu składniki odżywcze dieta. Aby zachować zdrowy wzrok i komfort widzenia warto wzbogacić codzienne odżywianie w produkty bogate w witaminy A, C, E, luteinę i kwasy omega-3, stosować regularne przerwy od ekranów oraz pielęgnować przesuszone oczy za pomocą nawilżających kropli do oczu z kwasem hialuronowym. Wprowadzone w porę zdrowe nawyki będą najlepszą inwestycją w dobrą kondycję oczu.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Opuchnięte kostki czy łydki to nie tylko kwestia estetyki, ale również sygnał, że coś w organizmie może działać nieprawidłowo. Choć przyczyną obrzęków często jest długotrwałe stanie, siedzenie lub zmęczenie, mogą one także wskazywać na poważniejsze schorzenia, takie jak niewydolność żylna, zaburzenia pracy nerek czy układu limfatycznego. Znając najczęstsze powody puchnięcia nóg oraz skuteczne metody leczenia – zarówno farmakologiczne jak i domowe sposoby, łatwiej poradzić sobie z tym uciążliwym problemem. 

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Chrapanie to dźwięk powstający w wyniku wibracji tkanek gardła i podniebienia podczas snu. Występuje, gdy przepływ powietrza jest ograniczony lub na skutek osłabienia mięśni gardła. Chociaż chrapanie to powszechne zjawisko i samo w sobie nie stanowi poważnego problemu zdrowotnego, może jednak być objawem pewnych stanów zdrowotnych, takich jak otyłość, zespół bezdechu sennego, alergii czy infekcji dróg oddechowych. Jeśli chrapanie jest uciążliwe i przeszkadza w codziennym funkcjonowaniu, konieczne może być podjęcie działań leczniczych, takich jak zmiana stylu życia, stosowanie preparatów na chrapanie i urządzeń do leczenia bezdechu sennego, czy też interwencje chirurgiczne.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Cellulit to problem, z którym boryka się wiele kobiet niezależnie od wieku, budowy ciała czy wagi. To nie tylko kwestia estetyki, ale także źródło wielu frustracji i kompleksów. Często określany jako "skórka pomarańczowa" cellulit pojawia się na udach, pośladkach, brzuchu i innych obszarach ciała, a jego występowanie związane jest z różnorodnymi czynnikami, takimi jak genetyka, styl życia, dieta oraz zmiany hormonalne. Zrozumienie mechanizmów powstawania cellulitu, czynników powodujących nierówności skórne oraz znajomość zasad profilaktyki i metod walki z cellulitem pomoże przywrócić skórze gładkość i elastyczność. Rodzaje cellulitu. Cellulit wodny a tłuszczowy W zależności od przyczyn i charakterystyki zmian rozróżnia się dwa główne rodzaje cellulitu: wodny i tłuszczowy. Cellulit wodny, znany również jako cellulit obrzękowy, jest wynikiem problemów z retencją wody w organizmie oraz zaburzeniami krążenia. Występuje najczęściej u osób o szczupłej sylwetce, a jego główną przyczyną jest gromadzenie nadmiaru płynów w tkankach, co prowadzi do obrzęków i nierówności widocznych nawet bez naciskania skóry. Cellulit wodny pojawia się zazwyczaj na udach, pośladkach oraz kostkach, ale może dotyczyć także ramion. Cellulit tłuszczowy, inaczej nazywany lipidowym, związany jest głównie z nagromadzeniem tkanki tłuszczowej pod skórą. Występuje najczęściej u osób z nadwagą lub skłonnością do gromadzenia tkanki tłuszczowej. W przeciwieństwie do cellulitu wodnego zmiany te są związane z nieprawidłowym metabolizmem tłuszczów, co prowadzi do powstawania nierówności w strukturze tkanki podskórnej. Cellulit tłuszczowy objawia się miękkimi, grudkowatymi zmianami, widocznymi zazwyczaj po uciśnięciu skóry i występuje najczęściej na udach, pośladkach, biodrach oraz brzuchu.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Kolka niemowlęca to występująca u dzieci między 2. a 16. tygodniem życia dolegliwość objawiająca się nagłymi, pojawiającymi się zazwyczaj wieczorami epizodami płaczu i rozdrażnienia. Choć kolki nie stanowią zagrożenia dla zdrowia malucha, bywają trudne zarówno dla dziecka, jak i dla rodziców, dlatego warto szybko sięgnąć po dostępne na rynku rozwiązania, które pomogą szybko złagodzić uciążliwe dolegliwości. Kolki u niemowląt – przyczyny Bolesne, objawiające się intensywnym, niekontrolowanym płaczem dziecka kolki niemowlęce wynikają najczęściej z niedojrzałości układu pokarmowego, nadmiaru powietrza w jelitach, reakcji na pokarm, zaburzeń równowagi flory bakteryjnej i innych czynników zdrowotnych. Noworodki i młodsze niemowlęta mają niedojrzały układ pokarmowy, co może prowadzić do problemów z trawieniem. Nieskuteczne rozkładanie pokarmów może powodować bolesne wzdęcia i dyskomfort. Podczas karmienia, szczególnie gdy dziecko jest bardzo głodne, połyka powietrze, co może prowadzi do gromadzenia się w jelitach wywołujących ból i dyskomfort gazów. Niektóre niemowlęta mogą być wrażliwe na składniki pokarmowe, takie jak białka mleka krowiego lub gluten obecne w mieszankach. Zaburzenia w równowadze mikroflory jelitowej, zwłaszcza u niemowląt karmionych sztucznie, mogą prowadzić do problemów trawiennych i wzdęć, co może skutkować kolkami. W rzadkich przypadkach kolki mogą być spowodowane innymi schorzeniami, takimi jak refluks żołądkowo-przełykowy, nietolerancje pokarmowe lub infekcje. 

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Cera tłusta to jeden z najczęstszych problemów dermatologicznych, który, choć kojarzony jest głównie z okresem dojrzewania, dotyka ludzi w różnym wieku. Skóra łojotokowa charakteryzuje się nadmiernym wydzielaniem sebum przez gruczoły łojowe, co prowadzi do błyszczenia oraz powstawania zaskórników i wyprysków. Pomimo że jest to powszechny problem, wiele osób boryka się z trudnościami w odpowiedniej pielęgnacji. Bliższe przyjrzenie się specyfice cery tłustej, jej głównym cechom oraz dedykowanym jej potrzebom produktów kosmetycznych pomoże w utrzymaniu zdrowego i matowego wyglądu skóry, oraz minimalizowaniu ryzyka wystąpienia stanów zapalnych i zaskórników. Cera tłusta charakterystyka Tłusta cera to jeden z typów skóry charakteryzujący się nadmiernym wydzielaniem sebum przez gruczoły łojowe. Gruczoły łojowe produkują zbyt dużą ilość sebum, co powoduje, że skóra staje się przetłuszczona i błyszcząca (szczególnie w strefie T – czoło, broda, nos). Nadmiar sebum może również prowadzić do zatkania porów, a w efekcie do powstawania zaskórników i trądziku. Tłusta cera wymaga odpowiedniej pielęgnacji, która będzie równoważyć produkcję sebum i zapobiegać powstawaniu niedoskonałości. Regularne oczyszczanie, stosowanie odpowiednich kosmetyków i dbanie o dietę mogą pomóc w utrzymaniu zdrowej i matowej cery. Sebum co to? Sebum to naturalna wydzielina produkowana przez znajdujące się w skórze gruczoły łojowe. Jest to mieszanina substancji tłuszczowych, wosków, cholesterolu, komórek naskórka oraz innych substancji, która pełni kilka istotnych funkcji w pielęgnacji skóry. Sebum tworząc cienką warstwę ochronną na powierzchni skóry działa jako naturalna substancja nawilżająca, która zapobiega nadmiernemu odparowywaniu wody, co pomaga utrzymać elastyczność i miękkość skóry. Warstwa sebum działa również jako bariera ochronna, która chroni skórę przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi, takimi jak bakterie, wirusy, zanieczyszczenia środowiskowe i promieniowanie UV. Produkcja sebum jest regulowana przez różne czynniki, takie jak hormony, dieta, genetyka i pielęgnacja skóry. Nadmierna produkcja sebum może prowadzić do problemów skórnych, takich jak tłusta cera, trądzik i zaskórniki, podczas gdy niedostateczna produkcja sebum może prowadzić do suchości skóry i podatności na podrażnienia. Dlatego utrzymanie równowagi produkcji sebum jest kluczowe dla zdrowia i kondycji skóry.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Obecność krwi w kale może być objawem niewielkich podrażnień, ale również może sygnalizować poważne schorzenia przewodu pokarmowego, np. wrzody, choroby zapalne jelit czy nawet nowotwory. Świadomość najczęstszych przyczyn krwi w stolcu oraz znajomość badań, jakie mogą pomóc w postawieniu właściwej diagnozy, pozwoli podjąć świadome kroki w kierunku zdrowia układu pokarmowego. Krew w stolcu – przyczyny Obecność krwi w kale może wynikać zarówno z łagodnych, jak i poważniejszych schorzeń. W zależności od źródła krwawienie może mieć jasnoczerwony kolor — świadczący o krwawieniu z dolnego odcinka przewodu pokarmowego, np. odbytu, lub ciemne, smoliste zabarwienie, co sugeruje problemy w górnym odcinku, np. w żołądku lub dwunastnicy. Najczęstsze przyczyny krwi w kale: Hemoroidy – powiększone naczynia krwionośne w odbycie mogą pękać, powodując krwawienie. Szczelina odbytu – drobne pęknięcia w błonie śluzowej odbytu często prowadzą do obecności jasnoczerwonej krwi na papierze toaletowym. Choroby zapalne jelit (np. choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego) – mogą powodować krwawe biegunki i bóle brzucha. Polipy jelita grubego i nowotwory – mogą być źródłem utajonego lub jawnego krwawienia i wymagają szybkiej diagnostyki. Wrzody żołądka i dwunastnicy – jeśli dochodzi do ich krwawienia, krew w stolcu może mieć ciemny, smolisty wygląd. Infekcje bakteryjne i pasożytnicze – niektóre zakażenia przewodu pokarmowego prowadzą do biegunek z domieszką krwi.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Zaburzenia erekcji to delikatny, często traktowany ze wstydem problem wpływający negatywnie na satysfakcję z życia seksualnego mężczyzn w różnym wieku. Znajomość objawów oraz czynników powodujących problemy ze wzwodem pomoże w dobraniu odpowiednich sposobów leczenia, oraz metod zapobiegania impotencji.  Co to jest erekcja? Erekcja jest wynikiem zwiększonego przepływu krwi do obszarów gąbczastych ciała jamistego penisa. Podczas pobudzenia seksualnego układ nerwowy uwalnia substancje chemiczne, takie jak tlenek azotu, które powodują rozkurczanie naczyń krwionośnych, to z kolei prowadzi do zwiększonego przepływu krwi do tkanek gąbczastych, co powoduje wzwód. To fizjologiczny proces, w którym penis staje się twardy, powiększa się i unosi. Erekcja jest istotnym elementem procesu seksualnego i umożliwia współżycie.  Objawy impotencji Impotencja to trudność w utrzymaniu lub osiągnięciu erekcji wystarczającej do odbycia satysfakcjonującego stosunku płciowego. Objawy impotencji mogą różnić się w zależności od przyczyn, które leżą u jej podstaw.  Trudności w osiągnięciu erekcji — mężczyzna może mieć problemy z uzyskaniem wzwodu pozwalającego na rozpoczęcie stosunku seksualnego. Trudności w utrzymaniu erekcji — impotent może osiągnąć erekcję, ale może mieć problem z utrzymaniem wzwodu na tyle długo, aby zakończyć akt seksualny. Zmniejszony popęd seksualny — impotencja może objawiać się obniżonym libido lub utratą zainteresowania seksem. Problemy z wytryskiem — zaburzenia erekcji mogą wpływać na zdolność kontrolowania ejakulacji, co może prowadzić do przedwczesnego wytrysku. Zmiany w twardości penisa, zarówno podczas wzwodu, jak i w trakcie stosunku, mogą być objawem impotencji.