Pyreox 500 mg, 12 tabletek

Lek o działaniu przeciwbólowym, przeciwgorączkowym i rozkurczowym

Pyreox 500 mg tabletki z metamizolem sodowym jednowodnym 

Pyreox 500 mg to produkt leczniczy w postaci tabletek. Preparat zawiera metamizol sodowy jednowodny. Lek Pyreox jest produktem leczniczym o działaniu przeciwbólowym, czyli łagodzącym ból, przeciwgorączkowym i rozkurczowym, czyli łagodzącym skurcze mięśni gładkich. Preparat przeznaczony dla młodzieży powyżej 15. roku życia i dorosłych. 

Co zawiera lek Pyreox? 

Substancją czynną leku jest metamizol sodowy jednowodny. Każda tabletka powlekana zawiera 500 mg metamizolu sodowego jednowodnego.
Pozostałe składniki to: rdzeń tabletki: makrogol 4000, magnezu stearynian otoczka tabletki: Opadry 03F280040 White [zawierający hypromelozę (6 mPas), tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 8000, talk]. 

W jakim celu się go stosuje?

Lek Pyreox jest wskazany do stosowania w poniższych przypadkach:

• ciężki ostry lub przewlekły (długotrwały) ból;
• wysoka gorączka, która nie reaguje na inne środki. 

Pyreox 500 mg tabletki z metamizolem sodowym jednowodnym

Lek Pyreox jest produktem leczniczym o działaniu przeciwbólowym (łagodzącym ból), przeciwgorączkowym (zmniejszającym gorączkę) i rozkurczowym (łagodzącym skurcze mięśni gładkich). 

Jak stosować lek Pyreox? 

Dawka zależy od nasilenia bólu lub gorączki oraz indywidualnej odpowiedzi pacjenta na lek Pyreox.
Zawsze należy wybierać najmniejszą dawkę potrzebną do opanowania bólu i gorączki.
Wystąpienia wyraźnego działania można spodziewać się w ciągu 30 do 60 minut od podania doustnego.
Lek należy przyjmować doustnie, popijając odpowiednią ilością płynu (np. szklanką wody). Lek można przyjmować z jedzeniem lub niezależnie od posiłku.

Dorośli i młodzież w wieku 15 lat i starsza
Osoby dorosłe i młodzież w wieku powyżej 15 lat (o masie ciała powyżej 53 kg) mogą przyjmować jedną do dwóch tabletek (500 mg do 1000 mg metamizolu) nie częściej niż do 4 razy na dobę w odstępach wynoszących 6-8 godzin, co odpowiada maksymalnej dawce dobowej 4000 mg.

Czas trwania leczenia
Leku Pyreox nie należy stosować dłużej niż przez 3 do 5 dni. Jeśli po tym okresie objawy będą się utrzymywać lub nasilą się, pacjent powinien niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.
W przypadku długotrwałego leczenia lekiem Pyreox wymagane są regularne badania morfologii krwi z rozmazem. 

Kiedy nie stosować leku Pyreox?

• jeśli pacjent ma uczulenie na metamizol, inne pirazolony lub pirazolidyny (np. fenazon lub propyfenazon, fenylobutazon, oksyfenbutazon) lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli u pacjenta wystąpiła reakcja, np. agranulocytoza, po zastosowaniu tych substancji czynnych;
• jeśli u pacjenta występuje astma związana ze stosowaniem leków przeciwbólowych lub inna postać nietolerancji leków przeciwbólowych, tj. skurcz oskrzeli (nagłe zwężenie dolnych dróg oddechowych) bądź inne reakcje alergiczne, takie jak pokrzywka, zapalenie błony śluzowej nosa, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk różnych części ciała, najczęściej twarzy i gardła), w odpowiedzi na leki przeciwbólowe takie jak salicylany, paracetamol lub inne nieopioidowe leki przeciwbólowe, w tym niesteroidowe leki przeciwzapalne takie jak: diklofenak, ibuprofen, indometacyna lub naproksen;
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności szpiku kostnego (np. po leczeniu choroby nowotworowej) lub zaburzenia wytwarzania komórek krwi;
• jeśli u pacjenta występuje ostra przerywana porfiria wątrobowa (choroba dziedziczna objawiająca się zaburzeniami syntezy hemoglobiny);
• jeśli u pacjenta występuje wrodzony brak enzymu o nazwie dehydrogenaza glukozo-6-fosforanowa;
• jeśli pacjentka jest w ostatnich trzech miesiącach ciąży. 

Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC, w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku, po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie lub pudełku.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Następujące działania niepożądane mogą mieć poważne następstwa; jeśli wystąpią, należy przerwać stosowanie leku Pyreox i jak najszybciej skontaktować się z lekarzem:

• ciężkie reakcje nadwrażliwości, ciężkie reakcje skórne takie jak zespół Stevensa-Johnsona lub toksyczna nekroliza naskórka. W takich przypadkach nie wolno dalej przyjmować leku Pyreox bez nadzoru lekarza. Szybkie przerwanie leczenia może mieć zasadnicze znaczenie dla wyzdrowienia.

W przypadku wystąpienia objawów agranulocytozy (bardzo rzadko) trzeba natychmiast przerwać stosowanie leku Pyreox. Lekarz prowadzący leczenie musi monitorować wyniki morfologii krwi z rozmazem. Nie wolno odkładać momentu przerwania leczenia do chwili, w której będą dostępne wyniki badań laboratoryjnych.
Leku Pyreox nie wolno również stosować dalej w przypadku wystąpienia któregokolwiek z następujących objawów, które mogą wskazywać na agranulocytozę:

• nieoczekiwane pogorszenie ogólnego samopoczucia (np. gorączka, dreszcze, ból gardła, zaburzenia połykania);
• gorączka, która nie ustępuje lub która nawraca;
• bolesne zmiany na błonach śluzowych, głównie w jamie ustnej, nosie, gardle lub w okolicy narządów płciowych i odbytu.

Należy przerwać stosowanie leku Pyreox i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli u pacjenta wystąpi dowolny z następujących objawów:

• mdłości (nudności lub wymioty), gorączka, uczucie zmęczenia, utrata apetytu, ciemne zabarwienie moczu, jasna barwa stolca, zażółcenie skóry lub białek oczu, swędzenie, wysypka lub ból w nadbrzuszu. Mogą to być objawy uszkodzenia wątroby. Patrz również punkt 2. Ostrzeżenia i środki ostrożności.

Możliwe działania niepożądane
Częste (mogą występować u nie więcej niż 1 na 10 osób)

• senność;
• bóle głowy;
• zawroty głowy, zawroty głowy z uczuciem wirowania;
• spadek ciśnienia tętniczego występujący przede wszystkim w trakcie podawania dożylnego (niedociśnienie);
• wysypka, świąd, pokrzywka.

Niezbyt częste (mogą występować u nie więcej niż 1 na 100 osób)

• zmniejszenie liczby krwinek białych we krwi (leukopenia).

Rzadkie działania niepożądane (mogą występować u nie więcej niż 1 na 1000 osób)

• reakcje nadwrażliwości (reakcje anafilaktoidalne lub anafilaktyczne). Łagodniejsze reakcje zazwyczaj mają postać podrażnionych oczu, kaszlu, kataru, kichania, ucisku w klatce piersiowej, zaczerwienienia skóry (zwłaszcza twarzy i głowy), pokrzywki i obrzęku twarzy, a w rzadszych przypadkach także nudności i skurczów żołądka. Do szczególnych sygnałów ostrzegawczych należą uczucie pieczenia, swędzenie i uczucie ciepła na języku/pod językiem, a zwłaszcza na dłoniach i podeszwach stóp.
• Takie łagodne reakcje mogą przechodzić w cięższe reakcje charakteryzujące się nasiloną pokrzywką, ciężkim obrzękiem naczynioruchowym (również w okolicy krtani), ciężkim skurczem oskrzeli (zwężeniem dolnych dróg oddechowych wynikającym ze skurczu), kołataniem serca (czasami także spowolnieniem tętna), zaburzeniami rytmu serca, spadkiem ciśnienia tętniczego (czasami poprzedzonym wzrostem ciśnienia tętniczego), utratą przytomności i wstrząsem krążeniowym. Reakcje te mogą również wystąpić po kilkukrotnym podaniu leku bez powikłań i mogą mieć charakter ciężki i zagrażający życiu, a nawet prowadzący do zgonu. U pacjentów z astmą związaną z lekami przeciwbólowymi nietolerancja leku zazwyczaj występuje w postaci napadów astmy.

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą występować u nie więcej niż 1 na 10 000 osób)

• znaczne zmniejszenie liczby niektórych krwinek białych (agranulocytoza).

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

• zawał serca jako objaw reakcji alergicznej (zespół Kounisa);
• niedokrwistość z jednoczesnym zaburzeniem czynności szpiku kostnego (niedokrwistość aplastyczna), zmniejszenie liczby krwinek białych (granulocytopenia) i płytek krwi (małopłytkowość);
• duszność;
• mdłości (nudności);
• przejściowy wzrost aktywności transaminaz wątrobowych (ALT, AST) i stężenia bilirubiny z powodu nieprawidłowej czynności wątroby;
• ostre pogorszenie czynności nerek, w niektórych przypadkach ze zbyt małą ilością moczu lub z brakiem moczu (skąpomocz lub bezmocz), z wydalaniem białek krwi z moczem (białkomocz) lub progresją do ostrej niewydolności nerek; stan zapalny nerek (ostre śródmiąższowe zapalenie nerek);
• wysypki skórne (np. osutka grudkowo-plamista);
• rozległe pęcherze na skórze i oddzielanie się górnej warstwy skóry (zespół Stevensa-Johnsona lub toksyczna nekroliza naskórka);
• fioletowa do ciemnoczerwonej wysypka skórna, częściowo pęcherzowa (rumień trwały);
• ciężkie reakcje skórne, w tym reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS). 

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Należy zwłaszcza poinformować lekarza
o przyjmowaniu następujących leków:

• cyklosporyna i takrolimus: leki stosowane w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepu u pacjentów po przeszczepie narządów;
• sertralina: lek stosowany w leczeniu depresji;
• bupropion: lek stosowany w leczeniu depresji albo wspomagająco podczas rzucania palenia tytoniu;
• metotreksat: lek stosowany w leczeniu nowotworów lub niektórych chorób reumatycznych;
• efawirenz: lek stosowany w leczeniu zakażenia HIV/AIDS;
• metadon: lek stosowany w leczeniu uzależnienia od niedozwolonych środków odurzających (tzw. opioidów);
• walproinian: lek stosowany w leczeniu padaczki lub choroby afektywnej dwubiegunowej;
• kwas acetylosalicylowy. Metamizol może zmniejszać jego wpływ na płytki krwi. W przypadku stosowania niskich dawek kwasu acetylosalicylowego jako leku kardioprotekcyjnego należy zachować ostrożność przy przyjmowaniu leku Pyreox. 

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża
Dostępne dane na temat stosowania metamizolu w czasie pierwszych trzech miesięcy ciąży są ograniczone, ale nie wskazują na szkodliwy wpływ na płód. W wybranych przypadkach, jeśli brak jest innych metod leczenia, po konsultacji z lekarzem lub farmaceutą pacjentka może przyjmować pojedyncze dawki metamizolu w pierwszym i drugim trymestrze, po starannym rozważeniu korzyści i zagrożeń związanych z przyjmowaniem leku. Zasadniczo jednak nie zaleca się stosowania metamizolu w pierwszym i drugim trymestrze ciąży. Nie wolno przyjmować leku Pyreox w okresie ostatnich trzech miesięcy ciąży ze względu na zwiększenie ryzyka powikłań u matki i dziecka (krwotoki, przedwczesne zamknięcie u płodu ważnego naczynia, tak zwanego przewodu tętniczego Botalla, który w sposób naturalny zamyka się dopiero po urodzeniu).

Karmienie piersią
Produkty rozkładu metamizolu przenikają do mleka kobiet karmiących piersią w znacznych ilościach i nie można wykluczyć zagrożenia dla niemowlęcia karmionego piersią. Z tego względu należy w szczególności unikać wielokrotnego stosowania metamizolu w okresie karmienia piersią. W przypadku jednorazowego podania metamizolu należy zalecić matkom zbieranie i wylewanie pokarmu przez 48 godzin od podania leku.

Płodność
Brak informacji na ten temat

Lek Pyreox nie powinien być stosowany u dzieci i młodzież w wieku poniżej 15 lat. Dostępne są inne postacie i dawki tego leku przeznaczone dla młodszych dzieci; należy zapytać o nie lekarza lub farmaceutę. 

Lek Pyreox w zalecanych dawkach nie wywiera niekorzystnego wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W przypadku stosowania większych dawek lek może mieć jednak wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i koncentrację. W takich przypadkach nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. 

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania i tylko wtedy, gdy jest to konieczne. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.