Rutinoscorbin tabletki powlekane, 90 sztuk

Stosowane w stanach niedoboru i zwiększonego zapotrzebowania na witaminę C

Rutinoscorbin tabletki z rutyną i witaminą C

Rutinoscorbin to produkt leczniczy w postaci tabletek powlekanych. Preparat zawiera rutynę i witaminę C. Rutozyd wzmacnia naczynia krwionośne i zmniejsza ich przepuszczalność. Chroni także witaminę C przed utlenieniem, dzięki czemu zachowuje ona dłużej swoje właściwości. Witamina C działa przeciwutleniająco. Jest niezbędna w wielu procesach metabolicznych, uczestniczy m.in. w tworzeniu kolagenu i hemoglobiny oraz ułatwia przyswajanie żelaza. Preparat przeznaczony dla dzieci powyżej 6. roku życia, młodzieży i dorosłych.

Co zawiera lek Rutinoscorbin?

Substancjami czynnymi leku są: rutozyd oraz kwas askorbowy (witamina C). Jedna tabletka zawiera 25 mg rutozydu oraz 100 mg kwasu askorbowego.
Pozostałe składniki leku to: laktoza jednowodna, skrobia ziemniaczana, sacharoza, alkohol poliwinylowy, talk, magnezu stearynian. W skład otoczki tabletki wchodzi: Opadry II 85F32876 Żółty (alkohol poliwinylowy, makrogol 4000, tytanu dwutlenek (E171), talk, żółcień chinolinowa aluminium lak)

W jakim celu się go stosuje?

• w stanach niedoboru i zwiększonego zapotrzebowania na witaminę C (przeziębienia, zakażenia wirusowe w tym grypa);
• pomocniczo w nadmiernej przepuszczalności naczyń.

Rutinoscorbin tabletki z rutyną i witaminą C

Lek Rutinoscorbin zawiera rutynę i witaminę C. Rutozyd wzmacnia naczynia krwionośne i zmniejsza ich przepuszczalność. Chroni także witaminę C przed utlenieniem, dzięki czemu zachowuje ona dłużej swoje właściwości. Witamina C działa przeciwutleniająco. Jest niezbędna w wielu procesach metabolicznych, uczestniczy m.in. w tworzeniu kolagenu i hemoglobiny oraz ułatwia przyswajanie żelaza.

Jak stosować lek Rutinoscorbin?

Lek stosuje się doustnie. Zalecana dawka to:

• profilaktycznie: od 1 do 2 tabletek na dobę;
• w stanach niedoboru witaminy C: od 1 do 2 tabletek od 2 do 4 razy na dobę.

Stosowanie u dzieci
U dzieci w wieku poniżej 6 lat lek Rutinoscorbin należy stosować według wskazań lekarza.
Pacjenci z chorobami nerek nie powinni przyjmować więcej niż 5 tabletek na dobę (co odpowiada 500 mg witaminy C.

Kiedy nie stosować leku Rutinoscorbin?

Nie stosować leku Rutinoscorbin, jeśli pacjent ma:

•  uczulenie (nadwrażliwość) na rutozyd oraz kwas askorbowy (witaminę C) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• kamicę szczawianową (chorobę polegającą na powstawaniu złogów, tak zwanych „kamieni” w nerkach) lub miał ją w przeszłości;
• choroby związane z nadmiernym gromadzeniem żelaza (talasemia, hemochromatoza, niedokrwistość syderoblastyczna) lub inne choroby mogące powodować nadmiar żelaza w organizmie.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Podczas stosowania dawek witaminy C większych niż 600 mg na dobę mogą wystąpić działania 
niepożądane:
Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• reakcje alergiczne, w tym reakcje nadwrażliwości (skrócenie oddechu, obrzęk twarzy, ust, języka lub gardła, wysypka skórna, świąd);
• ból głowy, zawroty głowy;
• wymioty, nudności, biegunka, niestrawność, ból brzucha;
• zmęczenie.

Inne działania niepożądane
Inne działania niepożądane mogą wystąpić u niewielkiej liczby pacjentów, jednak ich częstość nie jest znana.

• zaczerwienienie skóry;
• zwiększone oddawanie moczu, kamica nerkowa.

Bardzo duże dawki witaminy C (większe niż 10 g na dobę) mogą powodować zaburzenia wodnoelektrolitowe, lizę (rozpad) krwinek czerwonych oraz znaczne osłabienie działania kobalaminy (witaminy B12). 
W razie zaobserwowania następujących objawów: nudności, wymiotów, biegunki, bólu głowy, zaczerwienienia skóry lub zwiększonego oddawania moczu, należy natychmiast zaprzestać stosowania leku Rutinoscorbin i skontaktować się z lekarzem.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta 
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Dotyczy to również leków wydawanych bez recepty.
Zawarta w leku witamina C:

• zwiększa wchłanianie związków metali (głównie żelaza);
• zwiększa wchłanianie glinu (składnika leków zobojętniających kwas żołądkowy, stosowanych np. w leczeniu niestrawności i zgagi). Jeśli pacjent przyjmuje witaminę C, nie powinien stosować leków zobojętniających, zwłaszcza gdy ma chorobę nerek; 
• stosowana razem z deferoksaminą (lek stosowany w przedawkowaniu żelaza, pomagający usunąć jego nadmiar z organizmu) może na wczesnym etapie leczenia niekorzystnie wpływaćna serce;
• może nasilać niekorzystne działanie kwasu acetylosalicylowego (aspiryny) na żołądek. Z kolei kwas acetylosalicylowy może zaburzać wchłanianie kwasu askorbowego;
• nasila działanie paracetamolu oraz kumarynowych leków przeciwzakrzepowych (np. acenokumarolu); 
• zmniejsza skuteczność disulfiramu (leku stosowanego w leczeniu choroby alkoholowej);
• stosowana razem z sulfonamidami (leki przeciwbakteryjne) może powodować tworzenie się ich kryształów w moczu;
• stosowana długotrwale w dużych dawkach może mieć wpływ na wydalanie niektórych leków (np. trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, np. imipraminy, amitryptyliny).