Scopolan 10 mg, 6 czopków doodbytniczych

Lek rozkurczowy na ból brzucha

Scopolan 10 mg czopki doodbytnicze o działaniu rozkurczowym

Scopolan 10 mg czopki doodbytnicze to produkt leczniczy zawierający hioscyny butylobromek, który znosi stany skurczowe mięśni gładkich w obrębie jamy brzusznej. Dla dorosłych i dzieci od 6. roku życia.

Co zawiera lek Scopolan?

Substancją czynną leku jest hioscyny butylobromek. Jeden czopek zawiera 10 mg hioscyny butylobromku.
Substancje pomocnicze to: tłuszcz stały, polisorbat 80, parafina ciekła, woda oczyszczona.

W jakim celu się je stosuje?

Scopolan stosuje się w dolegliwościach bólowych w stanach skurczowych:

• przewodu pokarmowego (np. skurcze żołądka, kolka jelitowa, zespół jelita drażliwego),
• dróg żółciowych (np. kolka żółciowa),
• układu moczowo – płciowego (np. kolka nerkowa, stany skurczowe związane z kamicą moczowodową, bolesne miesiączkowanie).

Czopki rozkurczowe na ból brzucha

Scopolan jest lekiem zawierającym hioscyny butylobromek, który znosi stany skurczowe mięśni gładkich w obrębie jamy brzusznej. Działanie rozkurczowe powoduje złagodzenie bolesnych skurczy przewodu pokarmowego, dróg żółciowych oraz układu moczowo – płciowego. 

Jak stosować czopki Scopolan?

Lek należy stosować wyłącznie doraźnie (w przypadku wystąpienia dolegliwości). Przed użyciem należy rozerwać trójkątny koniec folii, wyjąć czopek z blistra i wprowadzić do odbytnicy.

• Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat: doodbytniczo 1 do 2 czopków 2 do 3 razy na dobę. 
• Dzieci w wieku od 6 do 12 lat: doodbytniczo 1 czopek 2 do 3 razy na dobę.

Zawsze należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę. Jeśli objawy będą się utrzymywać dłużej niż 3 dni od rozpoczęcia leczenia lub nasilą się mimo
stosowania leku, pacjent powinien przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.

Kiedy nie stosować leku Scopolan?

Nie należy stosować leku Scopolan jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną – hioscyny butylobromek lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
Nie należy stosować leku Scopolan jeśli u pacjenta występuje:

• uczulenie na alkaloidy tropanowe (np. atropinę) i ich pochodne,
• jaskra z wąskim kątem przesączania (choroba oczu przebiegająca ze wzrostem ciśnienia śródgałkowego),
• rozrost prostaty (gruczołu krokowego),
• zaparcia atoniczne,
• niedrożność porażenna jelit (zatrzymanie procesu przemieszczania się treści jelitowej),
• zwężenie przełyku, wpustu lub odźwiernika żołądka,
• zwężenie szyi pęcherza moczowego,
• tachykardia (zaburzenia rytmu serca przebiegające z przyspieszeniem czynności serca),
• nużliwość mięśni (myasthenia gravis) (choroba przebiegająca z zaburzeniem czynności i znacznym osłabieniem mięśni),
• patologiczne poszerzenie jelita grubego (megacolon).

Leku Scopolan nie stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Jak przechowywać lek Scopolan?

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Podczas stosowania leku Scopolan mogą wystąpić:

• zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: rumień, pieczenie skóry, świąd, wysypka, pokrzywka, obrzęk – niezbyt często; 
• zaburzenia żołądka i jelit: suchość w jamie ustnej, zaparcia – niezbyt często;
• zaburzenia serca: tachykardia (przyspieszenie akcji serca) – niezbyt często;
• zaburzenia naczyniowe: hipotensja (niedociśnienie tętnicze) – niezbyt często;
• zaburzenia nerek i dróg moczowych: anuria (zatrzymanie wydalania moczu) – rzadko;
• zaburzenia oka: zaburzenia widzenia – rzadko;
• zaburzenia układu immunologicznego: reakcje anafilaktyczne (alergiczne), wstrząs anafilaktyczny (nagła i ciężka reakcja alergiczna charakteryzująca się trudnościami w oddychaniu, znacznym spadkiem ciśnienia tętniczego, obrzękiem, wysypką) – częstość nieznana.

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z wyżej wymienionych objawów należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Scopolan należy poradzić się lekarza jeśli pacjent przyjmuje: 

• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne – np. klomipramina, amitryptylina (leki stosowane w leczeniu depresji),
• neuroleptyki (leki przeciwpsychotyczne) z grupy pochodnych fenotiazyny – np. chloropromazyna, flufenazyna; a także klozapina i olanzapina,
• inhibitory monoaminooksydazy (MAO) – np. selegilina, moklobemid (niektóre leki stosowane w leczeniu depresji i choroby Parkinsona),
• leki przeciwhistaminowe (przeciwuczuleniowe) – np. dimenhydrynat, klemastyna,
• amantadynę (lek stosowany w leczeniu choroby Parkinsona),
• petydynę (lek stosowany w silnym i długotrwałym bólu),
• dizopiramid (lek przeciwarytmiczny stosowany w leczeniu nieregularnej pracy serca),
• inne leki cholinolityczne, takie jak ipratropium lub tiotropium (leki stosowane w leczeniu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc) lub inne podobne do atropiny,
• leki blokujące receptory dopaminowe – np. metoklopramid (lek stosowany w zaburzeniach czynności żołądka),
• leki beta-adrenergiczne (stosowane w leczeniu duszności i astmy).

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

• Brak jest badań klinicznych potwierdzających bezpieczeństwo stosowania hioscyny butylobromku w okresie ciąży. Leku nie należy stosować w ciąży, chyba że lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne.
• Brak jest danych na temat przenikania hioscyny butylobromku do mleka kobiecego. Leki z tej grupy mogą hamować wydzielanie mleka, dlatego też nie zaleca się stosowania leku Scopolan w okresie karmienia piersią.

Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Podczas leczenia nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn, ponieważ lek może powodować zaburzenia sprawności psychofizycznej oraz zaburzenia wzroku.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa, stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania i tylko wtedy, gdy jest to konieczne. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.